บ้านคูขาดในอดีตเป็นพื้นที่ป่า ยังไม่มีผู้คนเข้ามาอาศัยอยู่ ต่อมามีครอบครัวของ นายพิมพ์ มะลิงาม (ตาแพทย์) ได้อพยพมาจากบ้านกอกหวาน อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ และอีกกลุ่มหนึ่งอบพยพมาจากบ้านหนองเยาะ ตำบลตาคง อำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์ คือครอบครัวของ ตาสุข สมบูรณ์ และ ยายลุน เสมอดี สาเหตุเนื่องจากเกิดโรคระบาดในสมัยนั้นจึงอพยพมาพบแหล่งน้ำขนาดใหญ่ซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์ และเหมาะสมสำหรับการตั้งรกรากจึงตัดสินใจสร้างที่อยู่อาศัย ตั้งแต่นั้นเป็นมา หมู่บ้านคูขาด เริ่มก่อตั้งมาเมื่อปี พ.ศ. 2420 โดยตั้งชื่อตามสภาพภูมิประเทศของหมู่บ้านซึ่งเดิมเคยมีคันคูโบราณจากทิศตะวันออกถึงทิศตะวันตกมีความยาวประมาณ 1,400 เมตร ซึ่งกั้นหนองน้ำขนาดใหญ่ไว้ แต่พอถึงฤดูหน้าฝนปริมาณน้ำมากจึงทำให้คูโบราณไม่สามารถต้านทานแรงน้ำได้ คันคูจึงขาดและทำให้น้ำไหลท่วมบ้านเรือนของชาวบ้านท่วมแล้วท่วมเล่าชาวบ้านจึงเรียกติดปากว่า “คูขาด” จึงได้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านคูขาด” จนถึงปัจจุบัน บ้านคูขาด มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่แบบพอเพียงตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง คนส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ ลักษณะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นที่ราบ สภาพภูมิอากาศจะเป็นฤดูฝน ฤดูหนาว ฤดูร้อน เพราะพื้นที่ขาดความสมบูรณ์ของทรัพยากรป่าไม้ จึงมีสภาพแห้งแล้งเป็นส่วนมาก ชาวบ้านประกอบอาชีพทำการเกษตร ทำนาข้าวหอมมะลิ ปลูกยางพารา ปลูกอ้อย ปลูกผักปลอดสารพิษ และเลี้ยงสัตว์ เป็นต้น